hiç ama hiç hazır hissetmediğim durum. öğrencilik tanımı içerisinde sayılabilecek tüm aksiyonlari gerceklestirdim. liseyi yatılı okudum, öğrenci evinde kaldım, ailemin evinden gidip geldim her ama her şekil öğrenci hayatını yaşadım nerdeyse. o kadar çok eğlendim ki... üzerimde hiç sorumluluk hissetmedim nedense. ya her şey çok kolaydı ya da ben çok severek yaşadığım için zorlanmadım. şimdi bir kaç ay kaldı bu harika zamanlar geride kalacak. çalışıyor olacağım yüksek ihtimalle ve önümdeki hayata adapte olamayacağıma eminim. sürekli dünya turuna çıkma planları yapıyorum. gidip gelmeme planları, başıma geleceginden korktuğum şeylerden kaçmak için her şeyi değerlendirmek istiyorum. hakan günday in yetişkin uysalligi olarak isimlendirdigi şeyin soluğunu ensemde hissediyorum belki bilmiyorum. ama çok korkuyorum sözlük. bu korkunun getirdiği tedirgin hala bi de üzüntüyü eklenince gözlerin dolu dolu oluyor... hala okula gidip gelen youserlar, dolu dolu geçirin zamanınızı valla çok güzel zamanlar be...